- алқыныңқыра
- ет. Аздап алқыну, сәл ғана алқыну. Айғырдың танауы делдиіп, а л қ ы н ы ң қ ы р а п қалды (Ө. Қырғызбаев, Қырда., 140).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
алқыныңқыра
Смотреть что такое "алқыныңқыра" в других словарях:
алқыныңқырау — алқыныңқыра етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шұрқыра — ет. Бір топ жылқының кісінеуі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қалмақ үй — Қалмақ халқының «гер» деп аталатын киіз үйі. Оның сүйегі кереге (терм), уық (уным) және шаңырақ (харач) ағаштарынан тұрады. Қалмақ үйдің қазақ үйінен өзгешеліктері уықтары түзу және шаңырағы шағын болады. Сондықтан оның төбесі қиық конус… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бүкпе — 1 (Қост., Жанг.) шаңырақтың жарылған жерін қосып тұратын шалғының белбеуі секілді бүкпе ағаш. Шаңырақтың жарылған жерін б ү к п е м е н қосып қойсаң, мықты ұстайды (Қост., Жанг.) 2 (Жамб., Шу) жас ағаштың басын иіп жасаған күрке. Б ү к п е н і… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Аура — (гр. аura – ұшқындау) – 1) жай көзге көрінбейтін адамның биоэнергетикалық қабыршығының сәулелік ұшқындауы;2) заттар мен тұлғалардың маңайынан ұшқындар шығатын болып көрінетін ерекше бір қалып, көңіл күй, райлылық; 3) бейнелеу өнерінде – нимб (лат … Философиялық терминдердің сөздігі
ақсүйек — зат. Қазақтың ежелгі ұлттық ойыны, айлы түнде ойналады. Ойын бастаушы әуелі бір қу сүйекті (жылқының бақай сүйегін, ол болмаса қойдың жілігін, жауырынын не жамбасын) тауып әкеледі де, оны ойынға қатысушыларға көрсетіп, белгілеп алады. Бұдан соң… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ат — I зат. Тоғызқұмалақтағы жүрілетін ұяны «ат» деп атайды (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 49). II Ат айналғысыз. Жиі отырған, өте тығыз орналасқан. Атақты рулары – қалың Қаржас, а т а й н а л ғ ы с ы з Айдабол, Күлік, Тұмар (Н. Баяндин.., Дала., ). Ат арба … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бақа — бастау. Басы бақаның басы сияқты жалпағырақ. Бүркіттің аталығы аналығынан кішілеу, б а қ а б а с т а у болады (Саятшылық, 66). Бақа қара. Қара өңді, тарбиған (кісі). Арбадағының алдындағысы домалақ бетті, көзі кішірек келген, б а қ а қ а р а кісі … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желкебау — зат. Қамыттың қос құлағының жоғары жақтарын байлайтын бау. Қамыт құлақтарының жоғарғы ұштарын қайыспен біріктіріп байлайды. Мұны ж е л к е б а у деп атайды (Шаңырақ, 34) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаламша — Киіз үй уығының шаңырақ қаламдығына сұғынар ұшы (ҚСЭ, 6, 422) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
